abbétia , nf, nm: abbétiu,
bétia Definitzione
su istare abbetiandho, repicandho, sighindho a nàrrere una cosa mancari s'àteru niat chi nono o un'àtera cosa; su naturale de s'abbetiosu
Sinònimos e contràrios
aputa,
arraghèscia,
arrepedhu,
bicàcara,
condierra,
contumàcia,
ghirta,
profídia,
reota,
repitida,
rochella,
tostorrímine,
tricata
/
abbogu
/
certu
Frases
fiat nàscia un'abbétia tra issus po sciri chini fut su prus importanti ◊ sciat arrespundi a is abbétias de is Giudeus ◊ Pàulu iat fatu nasci un'abbétia manna tra is Fariseus e is Sadduceus (Atus)◊ totus, a s'abbétiu, allutànt is origas ◊ no fiat cumbintu de su chi dhi at nau e at sighiu s'abbétiu
2.
sa libbertadi permitit a Pinóchiu de fai is contus cun is isbàglius, cun sa disubbidiéntzia, cun s'abbétia ◊ iat pigau s'abbétiu de narri ca fiat de aici
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
obstination,
prise de bec
Ingresu
obstinacy,
squabble
Ispagnolu
testarudez,
terquedad
Italianu
caparbietà,
ostinazióne,
battibécco
Tedescu
Starrköpfigkeit,
Wortstreit.
arrebbechinàre , vrb: rebbechinare* Definitzione
istare a perrica, fàere s'abbetiosu, arrespòndhere po abbétia
Sinònimos e contràrios
abbetiae,
reotare,
tricatare
Tradutziones
Frantzesu
avoir une prise de bec
Ingresu
to squabble
Ispagnolu
altercar
Italianu
battibeccare
Tedescu
zanken.