arrotzàre 1 , vrb Definitzione tènnere atrivimentu, su coràgiu, giare a pitzu, tzucare a fàere cosa; nau de su cane, chi cracat apedhandho e cricandho de mossigare: nau in cobertantza, brigare, istare naendho sèmpere cosa a briga Sinònimos e contràrios atrevire / apedhae 2. ma cussu catedhu arrotzat, mih! Tradutziones Frantzesu oser Ingresu to dare Ispagnolu atreverse Italianu ardire Tedescu wagen.

atrevíre, atrevíri , vrb: atrivire, atriviri Definitzione tènnere su coràgiu, pigare s’alidantza de fàere ccn. cosa difícile, cun arriscu; betare is manos apitzu po iscúdere, fàere gherra a unu Sinònimos e contràrios acèrriri, afrontí, aprontai 1, arriscai, infíere, isprontiri, tramesare | ctr. timire Frases a custa averténtzia mi atrivu ca gei iscís chi tengu sustàntzia ◊ no ti atrivas a tocare cussa criadura ca mi ponzo in mesu deo! ◊ su margiani si est atreviu candu in is brebeis mancaiant su meri e is canis! ◊ po s’arrespetu chi teniat a su meri, Barore no si fut atriviu a dhi nai ca no 2. unu pópulu s'at a atriviri a un'àteru pópulu, unu regnu contras de un'àteru ◊ si fuant atrivius contras de issu, dh'iant bogau a foras ◊ ant a benni in mesu de bosatrus e s'ant a atriviri coment'e canis Ètimu ctl. atrevir-se Tradutziones Frantzesu oser Ingresu to dare Ispagnolu atreverse Italianu osare, azzardarsi Tedescu wagen, sich erkühnen.

«« Torra a chircare