mancaméntu , nm Definitzione
su mancare, su bènnere mancu, su no dhu'èssere de una cosa; crica de bestiàmene furau, de cosa chi mancat
Sinònimos e contràrios
perdimentu
| ctr.
iscroidura
Maneras de nàrrere
csn:
èssere a mancamentos de coro = zúghere su coro chi istat male, benindhe mancu, coment'e arrimèndhesi; èssere in mancamentu = chirchendhe cosa chi at mancadu, prus che àteru pro fura
Frases
isto guasi in mancamentu, sufritendhe s'irraighinadura patida dae candho andhei a iscola ◊ s'oghiada de issa dhi poniat unu sfinitzu prus mannu de su mancamentu chi dhi fiat pigau (I.Lecca)◊ amus afiladu fatu de sa trata, in mancamentu de sas bacas ◊ in montes bi at coladu zente in mancamentu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
manque
Ingresu
cash short
Ispagnolu
falta,
mancamiento
Italianu
ammanco
Tedescu
Manko.