brusiàdu , pps, agt, nm: brusiau Definitzione de brusiare; chi est passau a fogu, fatu a crabone; nau de logu, chi dhu'est passau su fogu Sinònimos e contràrios abbruxau, afracau, aframadu, usciadu 2. so lendhe fragu brusiadu 3. su brusiadu no lu mànighes ca faghet male! ◊ sa robba est paschindhe in su brusiadu Tradutziones Frantzesu brûlé Ingresu burnt Ispagnolu quemado Italianu bruciato, arso Tedescu verbrannt.

«« Torra a chircare