brusiàdu , pps, agt, nm: brusiau Definitzione
de brusiare; chi est passau a fogu, fatu a crabone; nau de logu, chi dhu'est passau su fogu
Sinònimos e contràrios
abbruxau,
afracau,
aframadu,
usciadu
2.
so lendhe fragu brusiadu
3.
su brusiadu no lu mànighes ca faghet male! ◊ sa robba est paschindhe in su brusiadu
Tradutziones
Frantzesu
brûlé
Ingresu
burnt
Ispagnolu
quemado
Italianu
bruciato,
arso
Tedescu
verbrannt.