Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

imbúltu , nm: imbustu, umbustu Definitzione sa parte de sa carena de su chintzu a su tzugu; genia de bestimentu de fémina, o fintzes una parte (is palas o i. de palas, i. de ananti a parte de ananti); trastu téteru de pònnere po poderare su dossu in firmu po dolores o àteru / segare sa conca dae s’i. = isconcare Sinònimos e contràrios bustu 1 / coritu, giustinu 2. mi leo un'imbultu e mi lu forro a lana 3. pro cussa ruta chi apo tentu, su dutore mi at ordinadu s'imbustu Terminologia iscientìfica crn, bst Ètimu itl. imbusto Tradutziones Frantzesu gaine, corsage Ingresu corselet Ispagnolu corsé, justillo Italianu busto, corsalétto Tedescu Korsett, Mieder.