ordinaméntu , nm Definitzione
su ordinare, su pònnere in órdine segundhu calecuna régula; lei, arrégula, órdine istabbiliu (fintzes totu is leis cunsideradas totus impare coment'e organizatzione de un'istadu o àteru ente)
Sinònimos e contràrios
cdh. uldinamentu
Frases
s'ordinamentu alfabbéticu est unu de sos prus connotos
2.
in cabidanni, segundhu sos ordinamentos de sos fogos, ammaniaiant un'andhàina de deghe metres de terra neta pro narvonare chene perígulu
Tradutziones
Frantzesu
ordonnance
Ingresu
order (ing),
code
Ispagnolu
ordenamiento
Italianu
ordinaménto
Tedescu
Ordnung,
Regelung.