ispàgu , nm: ispau, spagu Definitzione soga impixada po cosire iscarpas, botas: genia de codriola o filu grussu, forte, chi is sabbateris trebballant cun pighe ponendho a unu càbudu una tzudha de procu chi, sigomente est tètera, faet intrare méngius s'ispau in s'istampu fatu a surba; ispagu est a logos fintzes ispaitu, troneu Maneras de nàrrere csn: un'i. de bentu, de boche = frinighedha, boghighedha, píulu; lísiu che i. = lísiu lísiu, chi essit o andhat chentza dificurtade peruna, sentza de arrèsciri nudha; che falat che i. = nau de cosa de papai o de bufai, chi praxit Frases dae mastru de ispaos est torradu a maniale, pro fàghere acontzitos, tàpulos e mesos solos a sa mantessi cartzamenta chi l'at postu a pè in terra 2. cudhu binichedhu licantzu nche falabat che ispau incherau! 3. si ammescurat totu a su sàmbini, si nci betat aintru de sa bentre, si dh'imbucat in is urus unu puncionedhu de linna e si acàpiat a ispagu 4. sa note fit sélia: no pesabat un'ispau de bentu in totu su sartu 5. sos versos lis issiant lísios che ispau incherau Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu ficelle, ligneul Ingresu cord Ispagnolu bramante, hilo palomar Italianu spago Tedescu Schnur.

«« Torra a chircare