brúscia , nf: brussa,
bruxa 1 Definitzione
fémina chi faet fatúgios; fémina mala chi istat sèmpere in crica de ómines; una genia de arangioledhu chi assimbígiat unu pagu a s'àrgia / erba de brúscias = Stachys arvensis
Sinònimos e contràrios
brusciona,
coga,
fatiàrgia,
maghiàglia,
mainàrgia
/
brusciota
/
aragnolu
Frases
dhi contàt is contus de is brúscias de s'antigóriu, candu in bidha fintzas is predis fiant brúscius ◊ in bidha nostra sa genti narat "bruxa" e no "brúscia"
Ètimu
ctl., spn.
bruxa
Tradutziones
Frantzesu
sorcière
Ingresu
witch
Ispagnolu
bruja
Italianu
stréga
Tedescu
Hexe.
