cúmburu , nm: cúmeru,
cúmmeru,
cúrumu Definitzione
a parte de pitzu de is còscias de su burricu, de su cuadhu, de su boe, su tretu comente acabbat s'ischina: si narat prus che àteru foedhandho de animales, ma calecuna borta fintzes de gente; parte de asegus de su fosile
Sinònimos e contràrios
arrigali,
illumbu,
nàdia
/
cdh. cúmmaru,
ttrs. cúmaru
/
cuàrtziga
Maneras de nàrrere
csn:
pònnere cúrumos = ingrassai; su cúmburu de su forru = sa parte de subra, tundha, a parte de fora; èssi cúmburu apari = (corcados) a palas furriadas, cúmeros cun cúmeros
Frases
in cúmmeros pesat a sonare sa trumba sua cun sonu chi soliat… insurdare! (A.Serra)◊ bella baca: cúmeros bellos, un'ischina lada! ◊ su cani si est postu a cúmburu a terra ◊ nci fiant arrutas totu is duas a cúmburu a susu ◊ sos catziadores fint acantu a li giòmpere a cúrumos a sa fera
2.
a ndhe at postu de cúrumos de candho ch'est intradu in cussa famíllia!
3.
est unu fusile cun su cúrumu a fàcia umana
Terminologia iscientìfica
crn
Tradutziones
Frantzesu
lombes,
fesse
Ingresu
buttock
Ispagnolu
lomo,
nalga
Italianu
lómbo,
nàtica
Tedescu
Lende,
Hinterbacke.
