istògia , nf: istoja,
istoxa,
istoza,
stoja Definitzione
fenu de ispàdula o de impagliadas, fenu o folla de istoja, genia de erba chi faet in is errios, arta, a fògias laditas e longas, bona po fàere isterrimentu, po ammontare, fàere fundhos de cadiras; preta ’e cadinu, isterrimenta téssia cun custa genia de erba / min. istogita
Sinònimos e contràrios
budedha
/
buda,
ispadarzu,
ispàdua,
tuturatzu
/
budixedha,
stera
Maneras de nàrrere
csn:
fàghere, filare un'istoja; torrai de letu a stoja = andhare de male in peus; fàghere dae terra a s'istògia = mezorare tropu pagu
2.
candho ghiro mi fúllio in s'istoja istrossau e mi drommo ◊ si est crocau in s’istoxa acanta de su foghile ◊ sas mamas naschiant sos fizos in terra in s'istoza
3.
ite mezoradu?… dae terra a s'istògia at fatu!
Terminologia iscientìfica
rba, Typha angustifolia, T. latifolia
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
natte
Ingresu
mat
Ispagnolu
aneas
Italianu
stuòia
Tedescu
Matte.
