istrócu , nm: stróciu Definitzione
ingestu chi si faet o cosa chi si narat, cambiandho sa boghe e trochendho is murros, po istròchere, pàrrere un'àteru, po befa; calesiògiat cosa chi si faet o chi si narat befandho e faendho erríere
Sinònimos e contràrios
istorcone,
istróchidu,
strocidura,
strocimentu,
trastocu
2.
sa limba si faghet literadura: condaghes, cartas de logu, gosos, iscravamentos, berbos, contados, cumédias, istivinzos, istrocos, istrobedhalimbas, càntigos de amore, de bartzolu, de trabàgliu e gai
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
grimace,
contrefaction
Ingresu
counterfeit,
face
Ispagnolu
mueca
Italianu
smòrfia,
contraffazióne
Tedescu
Grimasse,
Nachäffung.