istrócu , nm: stróciu Definitzione ingestu chi si faet o cosa chi si narat, cambiandho sa boghe e trochendho is murros, po istròchere, pàrrere un'àteru, po befa; calesiògiat cosa chi si faet o chi si narat befandho e faendho erríere Sinònimos e contràrios istorcone, istróchidu, strocidura, strocimentu, trastocu 2. sa limba si faghet literadura: condaghes, cartas de logu, gosos, iscravamentos, berbos, contados, cumédias, istivinzos, istrocos, istrobedhalimbas, càntigos de amore, de bartzolu, de trabàgliu e gai Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu grimace, contrefaction Ingresu counterfeit, face Ispagnolu mueca Italianu smòrfia, contraffazióne Tedescu Grimasse, Nachäffung.

«« Torra a chircare