afróntu , nm Definitzione
cosa chi si narat o chi si faet a disprétziu, a bregúngia de s'àteru, ofendhendho, ofesa manna fata a s'àteru ananti de gente; fintzes solu su parare coràgiu po fàere cosa difícile
Sinònimos e contràrios
afeu,
afrenta,
aggràbiu,
aggrau,
innóriu,
inzenza
Frases
si mi traighet muzere mia non poto cuss'afrontu subbacare! (B.Longu)
2.
cumportadi de ómine educau, poite si faes su male trassau ti fatzo afrontu mancari sia piciochedha!
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
affront
Ingresu
insult
Ispagnolu
afrenta
Italianu
affrónto
Tedescu
Schimpf.