arrabbíu , nm: arrabiu, errebiu, irribiu Definitzione animale, mescamente bobboitedhu Sinònimos e contràrios babbaúciu, errebbígiu / animabi, arresi, grodhe, rusta Frases ube colat, su focu faghet fughire sos arrabios chi s'istichint in sos calancones ◊ in custu logu totu ischivitzu, bi ndhe at chi sunt cun sa buca prena de arrabios! Ètimu srd.
arràbbiu , nm: arràbiu Definitzione
maladia apicigosa chi benit mescamente a is canes, perigulosa meda fintzes po sa gente ca no curat si no est leada cun tempus (oe si faet su vacinu); genia de suferéntzia, dispraxere forte cun arrennegu contr'a ccn. o contr'a calecuna cosa; s'impreat fintzes coment'e nada de meravíglia, ispantu
Sinònimos e contràrios
arragiolu,
arrajoladura
/
afuta,
arrenigna,
arrennegu,
bústica,
búzara,
cardedha,
corina,
crocone,
gormone,
grema,
stacu,
studugu
/
lampu!,
malajana!,
malasorte!,
male!
2.
nos mandhat lampadas de arràbbiu ◊ cussa est genti chi crepat de s'arràbiu, si ti faint a deputau ◊ de s'arràbbiu chi ndhe at àpidu, si dat tres altzadas e tres faladas! ◊ custu mi faghet passare s'arràbbiu
3.
seu isprumonendimí po sonai cust'arràbiu de trombita po ghetai gridas ◊ ma innui arràbiu nci at a bolli istupai?!…◊ arràbiu, gi est cosa de movi!…
Terminologia iscientìfica
mld
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
rage,
colère
Ingresu
rage
Ispagnolu
rabia,
¡caramba!
Italianu
ràbbia,
accidènti!
Tedescu
Tollwut,
verflixt!