calànca , nf Definitzione
genia de buidu, piticu o mannu chi siat, chi abbarrat in is orrocas, in is muros a bullu, in is pedras o àteru
Sinònimos e contràrios
calancolu,
camaritu,
garghile,
garropu,
imbaga,
irganzada,
iscalanca,
isticale,
pèlcia,
tavone,
tuvone
Maneras de nàrrere
csn:
sa c. de s'ogru = chea de s'oju, pischedha de s'ocru, su fossu de s'ossu ue est incalancadu s'ogru; c. de muru = imbaga, tretu bóidu tra una pedra e àtera; c. de frommica = tana; sas calancas de su coro = sos bàtoro boidedhos de su coro ue su sàmbene colat pompadu dae su músculu e mandhadu a sos prummones e a totu sa carena; calancone = perca, gruta
Frases
in calancas de ogros si che lu tzachet! ◊ cumpidaiant matedu e calancas de su buscu ◊ si no ndhe tenzo, de dinari, dae calancas de muru mi lu bogo? ◊ sa lepa l'apo arrimada in carchi calanca de su muru ◊ imbriagone, sèmpere betandhe, ancu che dhu betent a sa calanca!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
fissure,
faille,
orbite
Ingresu
slit
Ispagnolu
hendidura
Italianu
fessura,
fenditura profónda,
occhiàia,
òrbita
Tedescu
Spalt,
Augenhöhle.
calancà, calancài , nm: calancau, callancà, callancau Definitzione una genia de orrobba, de tela, po fàere su pannu de ananti, segundhu is costúmenes; dhue at logos chi narant custu númene a su calagasu Sinònimos e contràrios bellacasu, carravarina, lepilepi, maniposa, pabaritu Frases tenit s'ingirialetu de calancau ◊ de unu metro de calancai dimandhant deche iscudos ◊ ierru e istiu fit bestida che pare: bunnedha longa de callancà, pannellu e coritu Terminologia iscientìfica ts, crp Ètimu itl. calancà.