còdra , nf: colda,
corda Definitzione
genia de fune longa, grussa, po acapiare, mescamente filada a atrotigadura; genia de filu de metallu in d-unas cantu ainas de sonare; nérbiu o músculu o fintzes àteru, longu e grussu, in sa carena; genia de papare fatu cun istentina filada de animale piticu; tira de làuna forte e corriatza imbodhigada a caragolu po fàere mòvere calecunu ingranàgiu mescamente de is arrellògios / min. cordedha
Sinònimos e contràrios
fune,
soga
/
córdula
/
nérbiu
Maneras de nàrrere
csn:
sas cordas de su tuju = sas chi si podent bídere candho unu abbóghinat a forte, arteriadu; sas cordas de sa puzone = parte de su mermu chi si prenat de sàmbene candho si arritzat; c. cadhigada = acuadhigada, subràbari pro carchi irfortzu o movimentu irdeortu; dare c. a unu = bantàrelu, adduire a su chi narat pro lu fàghere chistionare de prus, pro ndhe li tirare carchi segurtade; filai sa c. a unu = fai ccn. cosa pro portai a unu a nàrriri o a fai su chi no bollit; segai is cordas a unu = segai sa matza, dàreli ifadu; fàghere sa corda a sa musca = èssiri susuncus, limidos; èssere a cordillongu = a filera, a portessione
Frases
sa chiterra est un'aina a cordas
2.
sa corda arrustu o a cassola est cosa licantza ebbia!
3.
a su rellozu li cheret dadu corda, segundhu ite rellozu est
4.
de su feli, a su sennori dhi fiant ingrussadas is cordas de su tzugu
Sambenados e Provèrbios
smb:
Corda, Cordedda
Ètimu
ltn.
chorda
Tradutziones
Frantzesu
corde
Ingresu
rope
Ispagnolu
cuerda
Italianu
còrda,
tèndine
Tedescu
Seil,
Sehne.
