iscoríu , nm, nf: iscuria,
iscuriu,
scoriu Definitzione
mancàntzia o farta de lughe, su no dhue àere lughe, su èssere totu su logu a s'iscuru (ma si manígiat che agt. puru: un'aposentu iscuriu = iscuriosu)/ iscuriu mútzigu = scuriu mamutu, iscuru mútiu, itl. buio pésto
Sinònimos e contràrios
bujore,
iscuricore,
iscuru,
niedhore
/
iscuricosu
Frases
abetat a iscoriu chi passit callincunu ◊ sos lampos sunt ilgiarendhe su terrinu in custa note de iscuria ◊ est iscuriu che in buca ◊ colza issa chi est falada in iscuria manna!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
noir,
obscurité
Ingresu
dark
Ispagnolu
oscuridad (f),
tinieblas
Italianu
bùio,
oscurità
Tedescu
Dunkel,
Finsternis.
