mascàra , nf Definitzione su chi abbarrat de s'abbruxadura, genia de cosa niedha chi faet su fumu; genia de tinta a frigare in prabaristas is féminas po bellesa Sinònimos e contràrios fodhine, fumàdigu, sintziedhu, titibedhu Frases tocat a ndi bogai sa mascara de su fumajolu, chi no pighit fogu ◊ sa fumiada de sa funderia est imbrutendi su celu cun sa mascara Ètimu ctl. mascara.
màscara , nf: màschera Definitzione
persona carotada a carrasegare, mascarandho; sa faciola chi si ponent in divertera; genia de amparu de pònnere a nasu e buca po no lassare passare gasos toscosos (m. antiggàs) o àteru chi noghet, o fintzes po badrare is ogos sardandho / genias de màscara: brutas o butudos (totu iscorriadas, cun corros, intzintziedhadas, bestias cun pedhes de animale e a bisura de animales); límpias (carotadas ma chentza pàrrere cosa mala); màscara de cadhu (nau de unu) = isfaciu; mascaredha = fintzes marioleta, buratinu
Sinònimos e contràrios
trusu
/
bisera,
caratza,
carota
Frases
los at pretzetaos a ballare chin àteras màscheras, no a solos ◊ si bestit de màscara cun is bestiris de sa mulleri ◊ at bénnidu màscaras a domo, ma no si sunt iscaratzadas a las connòschere ◊ is màscaras bestias de mamutzones, cun casidhos corrudos, càrrigas de sonàgias, faiant fuire su fedighedhu
2.
eandhe màscara de cadhu, cussu!
Ètimu
spn.
Tradutziones
Frantzesu
masque
Ingresu
mask,
maschera
Ispagnolu
máscara,
disfraz
Italianu
persóna mascherata,
màschera
Tedescu
Maske,
Verkleidung,
Kostüm,
Larve,
Maske,
Larve.