muntíre , vrb: mutire 1,
mutiri Definitzione
cramare, tzerriare a unu, foedhare naendho su númene de unu po dhu fàere bènnere, po chi ascurtet o fatzat atentzione; nàrrere, bogare foedhu; a logos, fintzes torrare àlidu
Sinònimos e contràrios
atzerriai,
ciamare,
lamai
/
faedhare,
nàrrere
/
muscire
/
alenare
| ctr.
cagliare,
citire
Frases
bae e mútila! ◊ est dae tandho chi ti so mutindhe e no mi rispondhes! ◊ cantos ndh'as bistu chen'isperu mutindhe a disisperu unu suncurru! ◊ muteimidhu su dotori! ◊ sa campanedha mutit po sa minsa de mangianu o sa funsione de merie
2.
istabat chentza mutire peràula cun sos de domo ◊ candho liu apo nau, issos che sunt falaos che dae s'àghera, no mutiant, ma apustis si ndhe sunt cuntentaos ◊ unu tempus su mortu lu tutabant in terra e nemos mutiat nudha ◊ no at mutiu mancu isperu
Ètimu
ltn.
muttire
Tradutziones
Frantzesu
appeler
Ingresu
to call
Ispagnolu
llamar
Italianu
chiamare
Tedescu
rufen.
