stíca , nf, nm: isteca*,
sticu 1 Definitzione
genia de pértiga (es. po giogare a bigliardu, ma fintzes a intacas po misurare cosa), pertighedha (es. de ventàgliu); orrugu de cosa longhitu, tauledha, travedha, pruschetotu sa chi si ponet in s'ispola, o, prus curtza, a tupare unu de is tres istampos de sa carrada
Sinònimos e contràrios
tzola
Tradutziones
Frantzesu
baguette,
queue,
baleine
Ingresu
stick,
cue,
splint
Ispagnolu
varilla
Italianu
stécca
Tedescu
Stab,
Stock,
Stange.
