sucutàre , vrb: sugutare Definitzione
lassare o fàere apostadamente orrúere s'abba (o àteru deasi) chi portat sa cosa, pruschetotu a istidhigadura, candho est paga; si narat fintzes in su sensu de su pèrdere o calare a istídhigos chi faet un'istrégiu istampau, chi sumit / andhare sucuta sucuta = istidhiendi, cun ccn. cosa ch'istídhiat
Sinònimos e contràrios
aggutai,
botiare,
ilgutare,
ilgutire,
isciucutare,
sucutire,
sumire
Frases
sos càlighes covacados fint sucutendhe in su lavandinu ◊ fit acabbandhe de si sucutare sas úrtimas istidhas de su sudore ◊ totu frades si nche aiant sucutau peri cussu fiascu (G.Piga)◊ s’abba est sucutendhe dae sa cobertura ca fit proindhe ◊ sa supressa at sessadu de sucutare ◊ su boe masellau est in sa gantziera apicau a sugutare
2.
sa cupa at sucutau (G.F.Sedda)
Ètimu
itl.
soggotare
Tradutziones
Frantzesu
dégouliner,
suinter
Ingresu
to drip
Ispagnolu
gotear
Italianu
sgocciolare,
percolare
Tedescu
tropfen,
perkolieren.
