vía , nf: bia* Definitzione
su logu inue si passat; genia de síngia de calecuna cosa (fintzes de colore diferente); parte, bandha de unu logu, de una posidura
Sinònimos e contràrios
arruga 1,
caminu,
carrela,
istrada,
sia 2
/
ala,
bandha,
parte
/
tiza
Maneras de nàrrere
csn:
sa via de conca = sa riga, sa via de pilu, sa viedha o scrima acomenti is pilus petonaus funti ghetaus a una parti e àtera
Frases
su celu est aviau, totu a vias a vias
2.
at lassatu sa gianna tuncata dae sa via de intro
Sambenados e Provèrbios
smb:
(De)vias, (De)ias
Tradutziones
Frantzesu
bande,
raie
Ingresu
stripe,
vein
Ispagnolu
calle,
lista,
banda
Italianu
strìscia,
venatura,
lista
Tedescu
Streifen.
vía 1 , nf: bia 1 Definitzione parte de su tempus pentzau pruschetotu coment'e momentu chi si faet o acontesset una cosa e chi podet bènnere torra Sinònimos e contràrios bolta Frases no isco cantas vias li tocheit sa missa renovare pro cussas ingannias! ◊ sas piús vias cussos chi si crent tropu faghent disastros.
vía 2 , nf Definitzione vite, orrugu de cosa tundhu (prus che àteru de metallu), sèmpere prus finóngiu de sa conca a sa punta e cun d-unu surcu chi girat a caragolu a manera chi sa crista, comente si faet girare a fortza, s'incàsciat in mesu de sa linna e dha poderat firma / partes de una v.: iscógliu o conca (cun incàsciu po dha girare a caciavite), ferme a caragolu, punta; fatu a vias = a caragolu, a singias, surcos, giros sèmpere prus largos Sinònimos e contràrios màdria 1, vite Ètimu itl. via.