manicàre , vrb: manigare Definizione
pigare e pònnere in buca, matzigare e ingurtire su papare o css. àteru alimentu de fàere a matzigadura; si narat fintzes in su sensu de ispaciare calecuna cosa a fortza de dh'impreare, distrúere, de bochíere; nau in cobertantza, pinnigare dinare púbblicu aprofitandhosindhe; giogandho a dama, bínchere pedina o dama a su cumpàngiu; fintzes fàere a iscrafíngiu
Sinonimi e contrari
cossumire,
mandhicare,
papae
| ctr.
geunare
Modi di dire
csn:
fàghere a manigare = coxinai; bogare a manigare = pònniri cosa in mesa po papai; - E coment'istades? - Za nos ndhe manigamus! = gei istaus bèni
Frasi
bogàdeli a manigare a s'istranzu! ◊ no coizat nudha: sas predas de su caminu chi si mànighet! ◊ zente de bonugoro: comente mi ant bidu, deretu mi ant bogadu a manigare ◊ ponide a manigare ca est mesudie!
2.
su ruinzu si mànigat su ferru ◊ cussos animaledhos fora si los est manighendhe su fritu
Cognomi e Proverbi
prb:
chie no est bonu manighendhe no est bonu tribagliendhe
Traduzioni
Francese
manger,
ronger,
prendre
Inglese
to eat,
to consume
Spagnolo
comer
Italiano
mangiare,
corródere
Tedesco
essen (uomo),
fressen (animale),
abnutzen,
durchbringen.