manicàre , vrb: manigare Definitzione
pigare e pònnere in buca, matzigare e ingurtire su papare o css. àteru alimentu de fàere a matzigadura; si narat fintzes in su sensu de ispaciare calecuna cosa a fortza de dh'impreare, distrúere, de bochíere; nau in cobertantza, pinnigare dinare púbblicu aprofitandhosindhe; giogandho a dama, bínchere pedina o dama a su cumpàngiu; fintzes fàere a iscrafíngiu
Sinònimos e contràrios
cossumire,
mandhicare,
papae
| ctr.
geunare
Maneras de nàrrere
csn:
fàghere a manigare = coxinai; bogare a manigare = pònniri cosa in mesa po papai; - E coment'istades? - Za nos ndhe manigamus! = gei istaus bèni
Frases
bogàdeli a manigare a s'istranzu! ◊ no coizat nudha: sas predas de su caminu chi si mànighet! ◊ zente de bonugoro: comente mi ant bidu, deretu mi ant bogadu a manigare ◊ ponide a manigare ca est mesudie!
2.
su ruinzu si mànigat su ferru ◊ cussos animaledhos fora si los est manighendhe su fritu
Sambenados e Provèrbios
prb:
chie no est bonu manighendhe no est bonu tribagliendhe
Tradutziones
Frantzesu
manger,
ronger,
prendre
Ingresu
to eat,
to consume
Ispagnolu
comer
Italianu
mangiare,
corródere
Tedescu
essen (uomo),
fressen (animale),
abnutzen,
durchbringen.
