iscorriolàda , nf Definizione su iscorriolare; segada in su trastu, in s'orrobba, in su bestimentu, fata prus che àteru de malesaura, coment'e dannu po pagu atentzione Sinonimi e contrari irbinarjada, iscorriadura, iscorrioladura, iscórriu Etimo srd. Traduzioni Francese déchirement, fente, déchirure Inglese laceration, split Spagnolo desgarradura, desgarramiento Italiano laceraménto, squàrcio, spacco Tedesco Zerreißen, Spaltung.

iscórriu , nm: scórriu Definizione segada in su trastu, in su bestimentu; disacórdiu grave, murrúngiu forte tra personas Sinonimi e contrari iscorriolada, iscorrioladura, iscratzadura / girma / biscóidu, disacórdiu, iscóntriu, pletu | ctr. acódriu, cuncódria Modi di dire csn: èssiri, essire a i. cun ccn. = brigare, essire in malas; movirisí a i. = a s'istòntona istòntona; i. de ccn. cosa = arrogu, parti, bículu Frasi a s'iscórriu su tàpulu! ◊ su tzàpulu est peus de s'iscórriu ◊ sa massaja fut a fàere cosiduras e a betare tzàpulos, s'iscórriu fut a dhu cosire e s'istampu a dh'atzapulare! ◊ nimmancu un’iscórriu de luxi in cuss’isperevundu de miniera dhui fiat! 2. - E comenti istait su tali? - No isciu, seus a iscórriu 3. si movit arrullendu a iscórriu a iscórriu me in s'arruga Etimo srd. Traduzioni Francese déchirement, déchirure, discorde Inglese gash, discord Spagnolo desgarradura, desgarramiento, desavenencia Italiano lacerazióne, squàrcio, discòrdia, spaccatura, conflitto, conflittualità Tedesco Riß, Uneinigkeit, Spaltung.

«« Cerca di nuovo