costúma , nf, nm: costumu,
custuma,
custumu Definizione
usàntzia de sa gente, maneras de fàere de unu pópulu chi durant in su tempus: nm. fintzes bestimentu
Sinonimi e contrari
contomànscia,
impósitu,
moda
/
coltúmene
Frasi
in sas bidhas nostras lu tenimus a costuma a dare su cómbidu a totu su bighinadu, a s'isposonzu de unu de sa famíllia ◊ de custu santu ammiraus sa fortalesa cristiana, sa puresa de is costumus
Traduzioni
Francese
coutume
Inglese
usage
Spagnolo
costumbre (m),
traje (m)
Italiano
costume,
usanza,
tradizióne
Tedesco
Tracht,
Brauch.