óldine, óldini , nm: órdine,
órdini Definizione
manera de fàere, de manigiare o contivigiare cosa cun régula, cun métidu, bene, cunforma a unu critériu; cosa chi si cumandhat de fàere, su cumandhare de fàere calecuna cosa; giuale o filu de bide, de bíngia, cosa assentada o isceberada cunforma a calecunu critériu; est fintzes unu de is sete sacramentos in sa dotrina católica, su chi cunsacrat a preide (órdines sacros)
Sinonimi e contrari
régula,
regulamentu
/
arrenghera,
cadena,
fibera,
fila,
filerina,
giuale 1,
lérina
/
cumandhu
| ctr.
disórdine,
isórdulu
Modi di dire
csn:
ó. alfabbéticu = campionadura de peràulas, númenes e gai a manera chi si agatent unu ifatu de s'àteru che a sas líteras de s'alfabbetu
Frasi
in cussu logu órdine perunu no bi ndh'at: donzunu faghet su chi li paret e piaghet
2.
órdine de su síndhigu: si avertet sa populatzione de andhare a pagare s'abba!
3.
apo pudadu duos órdines de bide
Terminologia scientifica
prdc
Etimo
ltn.
ordine(m)
Traduzioni
Francese
ordre
Inglese
order,
series
Spagnolo
orden,
mando
Italiano
órdine
Tedesco
Ordnung,
Befehl,
Weihe.
sàcra , nf Definizione
sa funtzione de candho a unu su píscamu dhu cunsacrat a preide; fintzes funtzione po cunsacrare una crésia
Frasi
in domo de sos Portolos aiant fatu festa manna, comente si costumabat pro una sacra (S.Spiggia)
Traduzioni
Francese
consécration d'un prêtre
Inglese
ordination
Spagnolo
ordenación,
dedicación
Italiano
consacrazióne sacerdotale
Tedesco
Weihe.