ischíu 2 , nm: ischivu 1,
isciu,
iscivu,
scivu* Definitzione
genia de istrégiu, de linna o de terra, a pònnere cosa (impastare sa farra); segundhu su logu, su brasciolu a crocare su pipiu
Sinònimos e contràrios
cartina,
cóncula,
cunculina,
ischivedha,
tavania,
tina
Frases
fiat una fémina cumpensada dae su profeta apenas arriviu pustis d'àere s'oferta ripagada aumentandhe sa farra in s'ischiu ◊ bi teniat una moitzola e unu isciu
2.
pro drommire su pitzinnu abbarrai oras intreas tunchiandhe afaca a s'ischiu
Terminologia iscientìfica
stz
Ètimu
ltn.
scyphus
Tradutziones
Frantzesu
récipient en terre cuite,
baquet
Ingresu
vat
Ispagnolu
artesa
Italianu
bacino di terracòtta,
mastèllo
Tedescu
Tongefäß,
Bottich.