caràsu , nm, agt Definitzione
sa carena chentza prupa, ossos solu, s'ossamenta (su c. de sa foza = sa nerviadura); chi o chie portat sa pedhe imbodhigada a s'ossu de cantu est làngiu, romasu cadidu / c. in pudrigadura = pudrighendhe, irfaghíndhesi
Sinònimos e contràrios
calavre,
carúmene,
iscarenu,
ossamentu
/
afésiu,
assúspidu,
bistratu,
mabagrabiu,
marriu,
scalarxiu,
scariatzu,
surgiu 1
Frases
totu apo dadu de s'èssere meu su pagu chi podia e como nudos sullevo a su chelu sos restos ossudos, sicos, de su carasu ancora reu (Grolle)
2.
fémina, ómine, animale carasu ◊ est bella e ruja ma unu cras che at a pònnere in sa losa sa peta carasa ◊ custos boes sunt carasos ◊ no che podiat leare cussu carasu de su babbu, sa morte, chi che at leadu su fizu pisedhu?!…
3.
fatendhe unu bolu de oto metres, est restadu isterrujadu che unu carasu, atambainadu e a ojos imbidrados
Terminologia iscientìfica
crn
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
cadavre,
squelette
Ingresu
corpse,
skeleton
Ispagnolu
cadáver,
esqueleto
Italianu
cadàvere,
schèletro
Tedescu
Leichnam,
Skelett.
