sàbiu , agt, nm: sàpiu,
sàviu Definitzione
chi o chie cricat s'arrexone, pentzat e faet totu is cosas ischindhodhas e cun cunsideru, abbaidandho sèmpere su prus giustu, su méngius, su chi andhat bene po issu etotu e po àtere / sàpiu che abba (chentz'abba no si campat!) = sàbiu meda
Sinònimos e contràrios
acristianadu,
assiensciadu,
bonu,
gusariosu,
sabidore
| ctr.
locu,
macu
Frases
fit fémina sàpia che abba ◊ s'ómine sàbiu istransit s'astru malu (G.Ruju)◊ su de ischire medire sa peràula est virtude primalza, ca sa peràula medida resultat piús sàbia (P.Pillonca)◊ chini ascurtat is fuedhus mius e dhus ponit in pràtica at a èssi símbili a un'ómini sàbiu chi at fraigau sa domu sua in sa roca (Ev)
Sambenados e Provèrbios
smb:
Sabiu
/
prb:
s'ómine sàbiu no chircat fatos anzenos ◊ sos macos imbolant, sos sàvios collint
Tradutziones
Frantzesu
sage
Ingresu
wise,
sage
Ispagnolu
sabio
Italianu
sàggio,
sapiènte
Tedescu
weise,
wissend,
Weise.
