digrassiàu , agt, nm: digratziau,
dilgrasciadu,
dirgrassiadu,
disgrassiadu,
disgrassiatu,
disgratziau Definitzione
chi o chie at tentu o tenet mala fortuna, dannos mannos o chi dhi andhant male is cosas; foedhu chi si narat cun tzacu a ccn. chi at fatu male, o fintzes a unu de pagu abbilidade
Sinònimos e contràrios
deldiciadu,
mabassortau,
malafadau,
malafortunau
/
farabbutu
| ctr.
afoltunadu
Frases
sa zente no si frimmat mancu unu momentu pro dare cara a custos dilgrasciados!
2.
pistau e niedhu chi dh'agatent, brutu digratziau! ◊ ma ite ses faenno, brutu digratziau?!
3.
ma ses dirgrassiadu, mih: bi est su fogu fatu e tue morindhe de su fritu!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
malheureux
Ingresu
unlucky (man)
Ispagnolu
desgraciado
Italianu
disgraziato
Tedescu
unglücklich,
Unglücksmensch,
Gauner.