digrassiàu , agt, nm: digratziau, dilgrasciadu, dirgrassiadu, disgrassiadu, disgrassiatu, disgratziau Definitzione chi o chie at tentu o tenet mala fortuna, dannos mannos o chi dhi andhant male is cosas; foedhu chi si narat cun tzacu a ccn. chi at fatu male, o fintzes a unu de pagu abbilidade Sinònimos e contràrios deldiciadu, mabassortau, malafadau, malafortunau / farabbutu | ctr. afoltunadu Frases sa zente no si frimmat mancu unu momentu pro dare cara a custos dilgrasciados! 2. pistau e niedhu chi dh'agatent, brutu digratziau! ◊ ma ite ses faenno, brutu digratziau?! 3. ma ses dirgrassiadu, mih: bi est su fogu fatu e tue morindhe de su fritu! Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu malheureux Ingresu unlucky (man) Ispagnolu desgraciado Italianu disgraziato Tedescu unglücklich, Unglücksmensch, Gauner.

«« Torra a chircare