strúnciu strónciu
strúnciu 1 , nm: istrónciu*,
(strun-ci-u) Definizione
su strunciai, disalabai o dispretziai una fata, un'idea, una manera de fàere
Sinonimi e contrari
bria,
certu,
frustatzada,
istratallada,
isvrúdhiu
/
cdh. riproa
Frasi
ajaja e ajaju andant de acórdiu meda: no dhus apu bius mai fendisí unu strúnciu ◊ su mairu dha pigat a strúncius e a cérrius ◊ mairu e mullei funt sempri a mússius e a strúncius!
Traduzioni
Francese
blâme,
désapprobation,
réprimande
Inglese
disapproval,
scolding,
blame
Spagnolo
desaprobación,
reproche,
rapapolvo
Italiano
biàsimo,
disapprovazióne,
sgridata,
rampógna
Tedesco
Tadel,
Mißbilligung,
Schelte,
Verweis.