strúnciu strónciu

strúnciu 1 , nm: istrónciu*, (strun-ci-u) Definizione su strunciai, disalabai o dispretziai una fata, un'idea, una manera de fàere Sinonimi e contrari bria, certu, frustatzada, istratallada, isvrúdhiu / cdh. riproa Frasi ajaja e ajaju andant de acórdiu meda: no dhus apu bius mai fendisí unu strúnciu ◊ su mairu dha pigat a strúncius e a cérrius ◊ mairu e mullei funt sempri a mússius e a strúncius! Traduzioni Francese blâme, désapprobation, réprimande Inglese disapproval, scolding, blame Spagnolo desaprobación, reproche, rapapolvo Italiano biàsimo, disapprovazióne, sgridata, rampógna Tedesco Tadel, Mißbilligung, Schelte, Verweis.

«« Cerca di nuovo