arròca , nf: orroca,
roca* Definizione
pedra, minerale, po su prus ammesturu de minerales, de duresa manna, chi format bona parte de sa crosta de sa Terra (su pígiu de fora), po su prus ammontada de terra e a tretos fora: si narat mescamente de cust'úrtima, chi essit a puntas, a bortas fintzes artas meda, a monte (es. is orrocas de Ulíana)
Sinonimi e contrari
marràgiu,
nodu 1,
pedra,
rochili
Frasi
su carrighinu nci fiat abbrincau peri is arrocas ◊ sa terra iat trémiu e is arrocas si fuant isperradas
Terminologia scientifica
mnr, slg
Traduzioni
Francese
roche,
rocher,
roc
Inglese
rock
Spagnolo
roca
Italiano
ròccia
Tedesco
Fels.
codína, códina , nf: corina 1,
cudina Definizione
genia de pedra chi essit a orrughedhos, a giarra; logu de terra a pigighedhu fine, de codina asuta; dhue at logu chi narant codina a sa cotzina de una mata, a s'arraighina grussa, e fintzes a s'orrugu curtzu chi abbarrat de unu cambu truncau, a sa linna grussa de su fundhu de sa bide / èssere conca de c. (nau de ccn.)= tostorrudu
Sinonimi e contrari
arroca,
cocoda,
code,
nodu
/
codinatu
/
cocina
/
cdh. cutina
Frasi
su fogu che est iscazandhe finas sas codinas ◊ su tretu uve si curriat su palu fit unu cucuredhu de cutina ◊ che est essidu e si che pasat in punta de una cudina
2.
ca est codina, nudha bi fiorit, s'erva comente naschet si che morit
3.
cussu pischedhu de casu fut tostu che codina ◊ ma tandu ses própiu codina: possíbbili chi no cumprendas?!
4.
bellos sos ranos bolendhe dae sa paza seberendhe e brinchendhe in sa codina! (B.Truddaju)
5.
cun sa corina de su sarmentu si arrustit sa pècia ◊ sa trapa bollit de corina, no pértia de frutu!◊ in su fogili dhue teniat unu fogu de codinas de lione
6.
cust'ómini est conca de codina e prus dhu pistas e prus est pertiassu! (G.C.Mameli)
Cognomi e Proverbi
smb:
Codina, Codinas
/
prb:
chie at dinare pastinzat binza in sa codina
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
roc,
grésière
Inglese
rocky ground,
rock,
sandstone
Spagnolo
pedregal,
crestón
Italiano
suòlo roccióso,
ròccia,
arenària
Tedesco
felsiger Boden,
Sandstein.
ròca , nf: arroca,
orroca Definizione
pedra, minerale, po su prus ammesturu de minerales, de duresa manna, chi format bona parte de sa crosta de sa Terra, pro su prus carragiada de terra e a tretos fora, nua: si narat mescamente de cust'úrtima, chi essit a puntas, a bortas fintzes artas meda
Sinonimi e contrari
marràgiu,
nodu 1,
pedra,
trocu
Modi di dire
csn:
frimmu, apoderadu che r. = firmu de no dhu mòviri peruna fortza; r. a calàscios = a pizos
Frasi
in sa cava si ndh'at istacadu una lavra de roca ◊ no ti fides, columba, ca s'astore est prammizendhe sa roca inue soles abbitare!
2.
fatei s'apostada: restei firmu che una roca vigiulendhe ◊ ite bellu ammentare cussos annos candho che roca apoderadu fia! (C.Ortu)
Cognomi e Proverbi
smb:
Roca, Rocca
Terminologia scientifica
mnr, slg
Traduzioni
Francese
roche,
rocher
Inglese
rock
Spagnolo
roca
Italiano
ròccia,
rupe
Tedesco
Fels.