arràmbu , nm, avb: arrumbu Definitzione
logu o cosa a ue si arrimare; persona chi podet giare un’agiudu, èssere de agiudu; su si arrumbare o imbarare / èssere arrumbu apare = acurtzu, acanta s'unu a s'àteru
Sinònimos e contràrios
apógiu,
armaderi,
arrimaderu,
arrimu,
imbaradorju
Frases
si est su ch'ispero logu asseliadu, mi cuntento de s'arrumbu (G.Marras)◊ si est cojada cun Bodale: a l'at àpidu s'arrumbu, unu prus póveru de issa!…◊ unu giòvanu gai a génneru fit un'arrumbu pro sa domo ◊ no mi podes nàrrere chi apo chircadu arrumbos de cumbéniu: mi so arrangiadu deo!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
appui
Ingresu
support
Ispagnolu
apoyo,
arrimo
Italianu
appòggio,
sostégno
Tedescu
Stütze.
