cumpoltúra , nf: cumpostura Definitzione
su cumpònnere, cumponimentu, siat coment'e cosa siat coment'e manera fintzes de si mòvere, de istare, de bestire (nau de sa persona); trastu o prendha chi si ponet in dossu po bellesa; cumposta de ingannos, ingannia
Sinònimos e contràrios
cumponidura
/
prendha,
tràmmudu
/
cdh. cumpustura
/
abberintu,
estremagiogu,
imbovu,
ingànniu,
tramòglia,
trampa,
troga
Frases
sunt cantones de una tzerta cumpostura: bi at sonetos, otadas e duinas ◊ sos mustatzos chi giughes ti batint fea e pro cumpostura faghes sa figura de sa marmota! ◊ cust'isposa est bella de cumpostura: alta, sútili e liura ◊ fit pitzinna modosa in su faedhu e in sa cumpostura ◊ dh'apu assimbillau a sa cumpostura e a su fuedhai ◊ funt a carris in foras sene mancu una folla de figu de cumpostura ◊ passant in cumpostura de festa is gherreris
Ètimu
spn.
compostura
Tradutziones
Frantzesu
composition,
pièce
Ingresu
composition
Ispagnolu
composición
Italianu
composizióne,
portaménto
Tedescu
Komposition,
Haltung.
cumponidúra , nf Sinònimos e contràrios
cumpoltura,
cumponimentu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
composition,
pièce
Ingresu
composition
Ispagnolu
composición
Italianu
composizióne
Tedescu
Komposition.
cumponiméntu , nm Definitzione
su cumpònnere calecuna cosa e fintzes sa cosa chi si faet o chi si cumponet
Sinònimos e contràrios
cumpoltura,
cumponidura
Tradutziones
Frantzesu
pièce,
composition
Ingresu
composition
Ispagnolu
composición
Italianu
componiménto,
composizióne
Tedescu
Komposition.