cumpoltúra , nf: cumpostura Definitzione su cumpònnere, cumponimentu, siat coment'e cosa siat coment'e manera fintzes de si mòvere, de istare, de bestire (nau de sa persona); trastu o prendha chi si ponet in dossu po bellesa; cumposta de ingannos, ingannia Sinònimos e contràrios cumponidura / prendha, tràmmudu / cdh. cumpustura / abberintu, estremagiogu, imbovu, ingànniu, tramòglia, trampa, troga Frases sunt cantones de una tzerta cumpostura: bi at sonetos, otadas e duinas ◊ sos mustatzos chi giughes ti batint fea e pro cumpostura faghes sa figura de sa marmota! ◊ cust'isposa est bella de cumpostura: alta, sútili e liura ◊ fit pitzinna modosa in su faedhu e in sa cumpostura ◊ dh'apu assimbillau a sa cumpostura e a su fuedhai ◊ funt a carris in foras sene mancu una folla de figu de cumpostura ◊ passant in cumpostura de festa is gherreris Ètimu spn. compostura Tradutziones Frantzesu composition, pièce Ingresu composition Ispagnolu composición Italianu composizióne, portaménto Tedescu Komposition, Haltung.

cumponidúra , nf Sinònimos e contràrios cumpoltura, cumponimentu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu composition, pièce Ingresu composition Ispagnolu composición Italianu composizióne Tedescu Komposition.

cumponiméntu , nm Definitzione su cumpònnere calecuna cosa e fintzes sa cosa chi si faet o chi si cumponet Sinònimos e contràrios cumpoltura, cumponidura Tradutziones Frantzesu pièce, composition Ingresu composition Ispagnolu composición Italianu componiménto, composizióne Tedescu Komposition.

«« Torra a chircare