bría , nf: briga Definitzione
murrúngiu mannu fatu a tzérrios, foedhos malos e a bortas fintzes a cropos; cosa chi si narat a tzérrios a unu po ccn. cosa male fata / a./c. a logos faent su númene a mascu, brigu
Sinònimos e contràrios
aciociada,
aciocu,
afarratóriu,
atachizu,
brionzu,
certara,
certu,
chertaria,
frustatzada,
ghirta,
pletu,
sermonada,
strúnciu 1
/
cdh. ragadhia
Maneras de nàrrere
csn:
èssere a b. = istai sempri certendi, certai fatuvatu; pesare, parai b. = pònnere cuvusione, brigare o fàghere brigare; dare una b. a unu = fai unu certu a unu; fàghere una cosa a b. míscia = impresse impresse e betendhe totu apare, chentza órdine
Frases
mi ndi torràst imbriagu e insaras parasta briga! ◊ eo tzertu no cherzo intrare in briga, ca ndhe poto essire pali pistu! ◊ sa zente est galu bulluzata dae sas brias e dae sos afuscos ◊ maridu e muzere sunt sempre a briga: no si l'intendhent e bastat!
2.
mi ndhe benit arrennegau e mi dat una briga chi mi at picau bibu e mi at lassau mesu mortu ◊ sa briga chi li at dadu… bi ndhe aiat pro isse e pro àtere! ◊ sa mama at dadu una briga a su fizu ca at istentadu in su cumandhu
3.
sos mios sunt a briga ca no bi andho ◊ sunt a briga pro sa partimenta
Sambenados e Provèrbios
smb:
Bria, Brigas
/
prb:
briga de frades briga de canes
Ètimu
itl.
briga
Tradutziones
Frantzesu
dispute,
querelle,
réprimande,
savon
Ingresu
quarrel,
brawl,
scolding
Ispagnolu
pelea,
contienda
Italianu
litìgio,
divèrbio,
altèrco,
rissa,
sgridata,
sfuriata
Tedescu
Streit,
Schlägerei,
Schelte.
