màta , nf Definitzione
css. linna chi abbarrat bàscia, a cambos medas o a truncu fines, a mola, ma fintzes cussa chi faet arta, manna, a truncu solu e grussu (prus che àteru si precisat: m. de rú, m. de chessa, m. de figu, m. de olia, m. de ílixi)/ min. matixedha, matutzedha / ala de m. = camba, nae manna; fai sa mata = fàghere s'àrbure ritza, pònnere sas manos in terra e caminare cun sos pes in artu
Sinònimos e contràrios
busa 1,
macra,
maúgia,
moa 1,
molarxa,
tupa
/
àlbere
Frases
su logu est totu matas de rú, no faghet mancu a bi colare
2.
is matas fiant afracuadas e abbruxadas ◊ dónnia mata chi no donat frutu bonu at a èssi segada e ghetada a su fogu (Ev)◊ sa foresta oe no est buscosa cun sas matas colossales (I.Casula)◊ cussu si est apicau a sa mata e nd'at iscardancau un'ala ◊ de matas de méndhula e de figu fuint prenos sos ortos
3.
calincunu piciochedhu camminat cun is manus, cambas a susu, faendu sa mata
Sambenados e Provèrbios
smb:
Mata, Matta
/
prb:
a corpu a corpu si ndi segat sa mata
Ètimu
srdn.
Tradutziones
Frantzesu
maquis,
buisson,
arbuste,
arbrisseau,
arbre
Ingresu
bush,
tree
Ispagnolu
mata,
árbol
Italianu
màcchia,
cespùglio,
arbusto,
àlbero
Tedescu
Busch,
Strauch,
Baum.
màta 1 màcia 3
màta 2 , nf Definitzione dare m. a unu = pigaidhu a befa.
màta 3 , nf Definitzione genia de afumentu chi si faet a is carradas cun abba budhindho, corgiolu de aràngiu e binu.