mancànscia, mancànsia , nf: mancàntzia,
mancàssia Definitzione
su mancare de calecuna cosa chi dhue serbit, nau siat de cosas candho funt chentza calecuna parte, o faent a fossu ue depent èssere bene in paris, e siat de su cumportamentu de chie, mescamente cun curpa, no faet su dovere, su giustu, o faet male
Sinònimos e contràrios
afatallu,
falta,
fresa 1,
manchítzia,
pecadu
| ctr.
sobra
Frases
in cust'intúnigu chi ant fatu che at mancàssia: est a fossos! ◊ sa binza si l'at comporada fata ma bi aiat mancàntzias e bi at sighidu a prantare fundhos
2.
Deus at a cumpadessi is mancàntzias nostas ◊ connosco sas mancànsias mias ◊ oe duas arrigas cherzo iscríere: si no dhu fatzo mi sento in mancàntzia ◊ apo pecadu in òperas, pessos e mancàssias ◊ cussos no si connoschent chi sunt in mancàntzia! ◊ pro cussa mancànscia mi li so atraghentadu ◊ mancàntzia manna no mi ndi as connotu: poita ses primau cun mimi? ◊ tue non sentis vilesa ne mancàntzia!
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
manque,
carence,
faute,
omission
Ingresu
defect,
omission
Ispagnolu
falta
Italianu
mancanza,
carènza,
deficiènza,
lacuna,
manchevolézza,
omissióne
Tedescu
Mangel,
Verfehlung.
