lància , nf: lansa, lantza Definitzione genia de arma longa e puntuda intrada in punta de una pértiga; s'agu de s'abe; genia de barca chi in is naves serbit a s’apretu, candho sa nave est afundhandho / leare de lantza e de punta = leare a mal'ogru, a tírria, alliare faghindhe male Sinònimos e contràrios puncione / fritza / balca Frases tirat bentu astraosu chi intrat che lantzas ◊ dhu pungit Longeu bestantancedhi una lansa in su coru 2. acurtu su capitanu e marineris umpare sa lantza betant in mare 3. so isperiguladu fatu ca su mere mi at leadu de lantza e de punta ◊ li apo nadu chi in s'itevàghere fit istentosu e mi at leadu de lantza e de punta (G.Ruju) Tradutziones Frantzesu lance, aiguillon, chaloupe, canot Ingresu sting, lance Ispagnolu lanza, aguijón, lancha Italianu lància, pungiglióne Tedescu Lanze, Boot, Stachel.

«« Torra a chircare