arrancòni , nm: arrenconi,
arrinconi,
rinconi Definitzione
tretu apartau, cuau, mescamente tra duas alas de muru o àteru, nau de logu piticu (de domo) o fintzes mannu (de su sartu)/ s'a. de s'àliga = cugigone a ue si ammuntonat s'àliga
Sinònimos e contràrios
angrone,
chizolu,
chizone,
coda 1,
corroncone,
crucuzone,
cugigone,
currungioni,
furringoni
Frases
dh'at circada in dónnia arrenconi, sa muneda pérdia! ◊ de is Sardus connoscit fintzas is úrtimus arrenconis de su coru! ◊ sa buteghedha fiat in d-un'arrenconi ◊ est iscrucullendi in is arrinconis ◊ sa miniera est un'arrenconi iscuriosu
Ètimu
spn.
rincón
Tradutziones
Frantzesu
coin,
recoin
Ingresu
corner
Ispagnolu
rincón
Italianu
àngolo,
canto,
cantùccio
Tedescu
Ecke,
Winkel.