vernatzàre , vrb Definitzione cricare o bufare vernàcia Ètimu srd.
vérnia , nf: férnia* Definitzione idea istrambeca, mota mala, ma fintzes capacidade de si befare donniunu de issu etotu / v. de fai = gana de fàere, de istare faendho (fintzes botu, carraxu) Sinònimos e contràrios bidhídhiri, meleda, mota, spéssia 2. at achistiu dícius chi, cun vérnia, riguardant s'arti sua etotu ◊ cuss'ispàssiu donat allíviu prima de torrai cun prus idea e vérnia a su trabballu.
verníce , nf: vernitze Definitzione pígiu de tinta chi si giaet a pinzellu a muros e mescamente a linna de aperturas o àteru (es. terràglia) Sinònimos e contràrios branitza, vernissa Ètimu itl.
verniciàre , vrb: vernissai, vernitzare Definitzione passare o pònnere sa vernice a sa linna o àteru Sinònimos e contràrios branitzare, inverniciare, prannissai, tígnere.
verníssa , nf, nm: vernissu Definitzione
materiale lícuidu chi si giaet mescamente a is linnas siat po amparu e fintzes po dhis giare colore
Sinònimos e contràrios
branitza
Ètimu
ctl.
vernís.
Tradutziones
Frantzesu
vernis
Ingresu
paint,
varnish
Ispagnolu
barniz
Italianu
vernìce
Tedescu
Lack,
Anstrich.
vernissadòri , nm Definitzione
chie ponet, frigat o passat sa vernice
Tradutziones
Frantzesu
vernisseur
Ingresu
varnisher
Ispagnolu
pintor
Italianu
verniciatóre
Tedescu
Lackierer.
vernissadúra , nf Definitzione
su pònnere o frigare sa vernice
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
vernissage
Ingresu
painting
Ispagnolu
barnizado
Italianu
verniciatura
Tedescu
Anstreichen.
vernissài verniciàre
verníssu verníssa
vernitzàre verniciàre
vernítze verníce
vèrre , nm: berre* Definitzione porcu mascu chentza crastau, po dhu betare a is màrdias a dhas improssimare / èssere arrennegau che v. = inchietu meda Sambenados e Provèrbios smb: Verre.
verríle , agt: berrile Definitzione chi est de ierru, chi faet in s'ierru Sinònimos e contràrios gerrile, iberrile* Frases nche depiat picare carchi anzone verrile.
verrína , nf: barrina* Definitzione genia de aina a caragolu e a punta po istampare linna Sinònimos e contràrios érrina / cdh. varrina Sambenados e Provèrbios smb: Verrina.
verrinàre , vrb: barrinai* Definitzione istampare a berrina, prus che àteru nau in cobertantza po su chi faet unu pentzamentu malu chi che intrat o si portat in conca.
verrúga , nf: arruga, berruca, erruca*, farruga, orruca Definitzione genia de bobboi longhitu chi naschit de sa cria chi ponet su calagasu: a bortas pilosu, ponet mescamente a unas cantu erbas e matas e che dhis papat sa fògia modhe Sinònimos e contràrios cucurra, mamarúcola, mamaruga, orruca, ruda 1, rugaruga Terminologia iscientìfica crp.
verrúga 1 , nf: barruga* Definitzione genia de essidura in sa pedhe, a guronedhu tundhu, tostau Sinònimos e contràrios arruga 2, erruca 1, orruca 1, porru 1.
versículu , nm Definitzione
prus che àteru, is períodos curtzos de unu testu sacru numeraos, una genia de ispartzidura de s'iscritura sagrada chi permitit de ndhe inditare unu passu in manera precisa; fintzes partes de una pregadoria chi faent in duos coment'e sighendho (o arrispondhendho) s'unu a s'àteru
Tradutziones
Frantzesu
verset
Ingresu
verse,
versicle
Ispagnolu
versículo
Italianu
versétto
Tedescu
Vers.
versiòne, versiòni , nf Definitzione tradutzione, su furriare ccn. iscritu de una limba a un'àtera, fintzes unu matessi testu cun d-unas cantu diferéntzias.
versítu , nm Definitzione min. de versu, fintzes una genia de versu, de erriga de iscritura Sinònimos e contràrios versículu.