desatínu , nm: disatinu Definitzione
cosa chi faet o narat chie est fora de tinu, cosa chi andhat male, dannu (chi podet èssere de pagu contu coment'e unu bidhídhiri de pipiu chi pagu atuat, unu dispetu, o fintzes dannu mannu); su no giare atentzione, su no atinare o atuare a sa cosa chi si est faendho / èssere in d. = èssere fora de se
Sinònimos e contràrios
balossímini,
dilbaratu,
isabóriu,
lochidadi,
macheine,
tontesa
/
dannu
Frases
su brassanu bratzu sou crudele e assassinu at fatu subra mia disatinu ◊ a fortza de bufare faghent disatinos in domo ◊ tue giughes sa limba che fiama e faedhendhe naras disatinos
2.
ite disatinu, che dhi est orrutu unu cambu mannu a pitzu!◊ fillu tú cun is amighixedhus malus est faendu disatinus!
Ètimu
spn.
Tradutziones
Frantzesu
bêtise,
sottise,
vandalisme
Ingresu
inattention,
rave,
silliness,
vandalism
Ispagnolu
desatino,
vandalismo
Italianu
sciocchézza,
farnètico,
spropòsito,
sprolòquio,
disattenzióne,
vandalismo
Tedescu
Wahnsinn,
Unaufmerksamkeit,
Wandalismus.
malafatía , nf: malavatia,
malifata,
malifatia Definitzione
su malu fàere, dannu
Sinònimos e contràrios
arrovesa,
fresa 1
Frases
arratza de malafatia chi dh'ant fatu: dh'ant iscadrancibau su bestiàmini! ◊ totu is malafatias benit s’ora de donai contus!◊ ih, totu is malifatas chi at fatu custu piciochedhu!…
Tradutziones
Frantzesu
crime,
vandalisme
Ingresu
vandalism
Ispagnolu
delito,
perjuicio
Italianu
delitto,
vandalismo
Tedescu
Verbrechen,
Vergehen,
Delikt,
Wandalismus,
Vandalismus.