bufonàre bufonài
bufonatúra bufonadúra
bufòne , nm: bufoni Definitzione chie costumat a fàere a erríere Sinònimos e contràrios brulleri, bufoneri, zogante Sambenados e Provèrbios smb: Buffoni Ètimu itl. buffone.
bufonèlla , nf Definitzione brulla po pigare a befa Sinònimos e contràrios bufonia, ciasconella, ciasconu Frases sigomente ses pazosa, su ti àere nadu chi ses geniosa no ti l'as leadu pro bufonella Ètimu srd.
bufonéri , agt Definitzione chi istat befandho, pigandho a befa Sinònimos e contràrios befajolu, befianu, bufonàrgiu, bufulanu Terminologia iscientìfica ntl Ètimu srd.
bufonería , nf Sinònimos e contràrios bufonella, ciasconella, ciasconu Frases is bufonerias suas faint a arriri Ètimu srd.
bufóngiu bufógnu
bufòni bufòne
bufonía , nf Definitzione brulla po pigare a befa Sinònimos e contràrios bufonella, ciasconella, ciasconu Ètimu srd.
bufónu , nm Definitzione
su bufonare; unu chi totugantos pigant a befa
Sinònimos e contràrios
bufonadura,
befa,
ciasconu,
cionfra,
mofa
Frases
nos at nadu una fàula e como narat chi fit pro bufonu!
2.
prima fit unu de sos menzus, ma como est su bufonu de totu su logu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
plaisanterie,
badinage
Ingresu
jest
Ispagnolu
broma
Italianu
schérzo,
cèlia
Tedescu
Scherz.
bufónzu bufógnu
búfu , nm Definitzione
dépidu, dépidu malu a torrare
Sinònimos e contràrios
dépidu,
fidu
Maneras de nàrrere
csn:
bèndhere, comporare a b., in b. = a dépidu, a fidu; pònnere, fàghere bufos = pònnere dépidos; èssere gàrrigu de bufos = indepidadu meda; andai totu in bufu = andhare in fumu, pérdidu
Frases
si no ant dinari, de sa cosa mia a bufu no ndhe lis dao! ◊ a mòrrere e a pacare sos bufos bi at sempre tempus! ◊ bi at tzente astrinta e tzente ispennijola pronta a pònnere bufos ◊ mi at dassau chin binti milliones de bufu de torrare a sas bancas
Ètimu
itl.
buffi
Tradutziones
Frantzesu
dette,
crédit
Ingresu
debt,
credit
Ispagnolu
deuda
Italianu
débito,
crédito
Tedescu
Schuld,
Kredit.
búfu 1 , nm Definitzione su bufare Sinònimos e contràrios bufognu Ètimu srd.
bufulài brofolàre
bufulàrju brufulàgiu
bufulítu bofolítu.
búfulu , nm, agt Definitzione s'imbufadura, genia de ufradura chi si prenet de ària, de vapore (o bisura de una cosa coment'e chi siat ufrada); chi est imbufadu Sinònimos e contràrios imbufadura / bufolinu Maneras de nàrrere csn: giponi a búfulus = zenia de coritu; pane b. = pane de fresa candho si ufrat coghindhe in su furru 2. sos brussedhos e sas cossedhas de sa criatura fint bufuledhas che una coconedha apenas vocata dae su furru (G.Farris) Ètimu srd.
búfura brúvera