irmanníu irmannídu
irmarginadórgiu , nm Definitzione logu malu de orrocas, de màrgines Sinònimos e contràrios irrocadolzu, isciusciu, ispéntimu, ispérruma, scabiossu Terminologia iscientìfica slg.
irmarinàu ilmarinàdu
irmàrra , nf Definitzione atrotigadura de s'atza de un'aina segante Sinònimos e contràrios marra 1, mossa 2 Ètimu srd.
irmarraciàe , vrb Definitzione mòvere sa terra coment'e marrandho, a irfossadura, comente che dha tragat s'abba Sinònimos e contràrios iscaravossare, scarravonai, sfossonai.
irmarraciài , vrb: irmarratzare Definitzione sonare is marratzos, is sonàgias, a iscutuladura comente faent Sos Turpos mascarandho a carrasegare; nau de animales, inartare is peis de ananti, fintzes istare iscudendho is peis a terra, marrandho Ètimu srd.
irmarràda , nf Definitzione su irmarrare un'aina fata po segare Sinònimos e contràrios | ctr. arrodada Ètimu srd.
irmarràdu , pps, agt: irmarrau Definitzione
de irmarrare; nau de aina, chi est totu a marras
Sinònimos e contràrios
angudru,
ingudru,
ingurrau,
intusciau,
irburdadu,
mussedhau
/
cdh. smarrancatu
| ctr.
segante
Tradutziones
Frantzesu
arrondi,
émoussé,
obtus
Ingresu
blunt
Ispagnolu
achaflanado,
embotado (lama)
Italianu
smussato,
ottuso
Tedescu
abgekantet,
stumpf.
irmarradúra , nf Definitzione su irmarrare; atundhadura o atrotigadura de s'atza de un'aina segante Sinònimos e contràrios ingurdadura.
irmarràre , vrb: ismarrare,
ismarriare Definitzione
guastare s'atza a un'aina fata po segare
Sinònimos e contràrios
angudrai,
auldare,
ingudrai,
ilmarratzare,
intusciai,
irburdare,
irdassai,
marrare 1
| ctr.
acuciai,
arrodai 1
Frases
parimus rustràglios bestidos de ruinzu, irmarriados dae ruos de ferru (G.Maieli)◊ su rustàgliu meu no at ata: l'apo ismarradu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
arrondir,
émousser
Ingresu
to blunt
Ispagnolu
embotar
Italianu
smussare
Tedescu
abkanten.
irmarratzàda , nf Definitzione su irmarratzare Ètimu srd.
irmarratzàre irmarraciài
irmarràu irmarràdu
irmarrídu ilmarrídu
irmarríre ilmarríre
irmarronàe , vrb Definitzione fàere irmarru, ibbàgliu, fintzes dannu comente ndhe podet capitare Sinònimos e contràrios fadhie, ibbagliare.
irmàrru ilmàrru
irmartadúra , nf Definitzione su immartare; pígiu de cosa chi si ponet po immartare un'istrégiu Sinònimos e contràrios immartu.
irmartàre immartàre
irmartàu martau.