iscolànu , nm: scolanu Definitzione
(f. -a) chie, mescamente su minore, andhat a iscola a imparare
Ètimu
ctl.
escolà
Tradutziones
Frantzesu
écolier,
étudiant
Ingresu
pupil
Ispagnolu
alumno,
escolar
Italianu
scolaro,
studènte
Tedescu
Schüler,
Student.
iscolàre iscolài
iscolàsticu , agt, nm Definitzione de iscola, chi pertocat s'iscola; su dominàriu inue si faet iscola 2. duos brínchios e che fimus in s'iscolàsticu nobu!
iscolavèghe , nm: scolaveghe Definitzione genia de istrégiu de orrobba po lassare sa feghe istidhigandho; nau de ccn. in cobertantza, imbriagone Sinònimos e contràrios prensagiolu / colaveghe Ètimu srd.
iscòlca , nf Definitzione in sa Sardigna de su mediuevo fut una genia de cumpangia de barracellos chi giacurànt cosa e gente Ètimu itl.t scolca.
iscolcovedhadólzu , nm Definitzione logu malu de si iscrebigare Sinònimos e contràrios ischerbicadorju, isperrumadorzu.
iscoldédhu , nm Definitzione genia de sisiao feta bleu, in s'imbustu segundhu su costúmene.
iscoldiolàre , vrb: iscordiolare, iscordijolare Definitzione bogare a cordiolos, isfàere, isconciare, bogare de pare Sinònimos e contràrios ifàghere, ifasciare, isciusciai, iscorduledhare 2. inoghe su biadu de babbu s'at iscoldioladu sa carena tribagliendhe Ètimu srd.
iscolfiòne ischifiòne
iscolgiàre iscogliàre
iscolisiscólis , avb Definitzione nau de cosa iscolandho, èssere sighindho a iscolare, a calare Ètimu srd.
iscolladólzu, iscolladórgiu, iscolladórju, iscolladórzu , nm Definitzione
logu, mescamente po passare, malu de si iscrebigare, de si segare sa mola de su tzugu, sugetu a orrúere cun facilidade
Sinònimos e contràrios
irmoladórgiu,
ischerbicadorju,
rutorzu,
trambucadorzu,
trèglia
/
cdh. troncacodhu,
ttrs. iscudhadógiu
Frases
ite isbambarriare de fungudos iscolladorzos in s'ortu meu!…◊ no faghet a bi colare, cue: est un'iscolladorzu! ◊ custas carrelas sunt totu iscolladorzos
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
escarpement,
casse-cou
Ingresu
steep slope,
dangerous place
Ispagnolu
lugar escarpado,
vericuetos
Italianu
luògo scoscéso,
rompicòllo
Tedescu
Absturz,
gefährlicher Ort.
iscollàdu , pps, agt Definitzione de iscollare 2. si no rues, nessi umbruncas e si sa chelfija truncas t'istas pro sempre iscollada.
iscollàdu 1 , agt Definitzione nau de unas cantu ainas, chi portat su collu (o lóriga acanta a s'assaedhu) segau, chi no poderat prus sa lama chi po cussu si sighit a apèrrere (lepa i., fústina i.); nau de bestimentu serrau, chi in su collu est ischeau meda (tropu apertu).
iscolladúra , nf Definitzione manígiu e immarritzone chi si faet pigare a is pudhecos cumenciandho sa domadura Frases su domadore at acostiu su pudhecu a su palu de s'iscolladura ◊ paret ammasetzau, su pudhecu: dhi at a bastare s'iscolladura? Ètimu srd.
iscollài , vrb: iscollare,
iscolliare,
iscrollare,
scoliai Definitzione
andhare a passare o fragassare in is iscóglios; segare sa mola de su tzugu, orrúere male de s'istrupiare, andhare male, fàere sacrifícios po calecuna cosa / i. su pudhecu = comintzare sa domadura, abbituare a agguantare sa fune in trugu, avesare a si lassare pigare a fune
Sinònimos e contràrios
istraventare
2.
in d-unu pennente, làssinat su zuvu e unu boe s'iscrollat e morit ◊ bi at zente gai fortunada chi ndhe faghet a cadhu e a pè e no s'iscollat ne truncat s'ischina! ◊ si puru no ti cheres iscollare, t'iscollas, si tantu est destinadu ◊ ite fadu chi nos at giutu a nos iscollare cojuèndhennos!…◊ daghi s'iscollant in sa ruta mala giamant su carru a los gíghere a pala (Cubeddu)
3.
Pitanu in s'oru de su cuile dhue teniat su palu apósitu po iscollare cadhos
Tradutziones
Frantzesu
s'échouer,
se casser le cou,
Ingresu
to break one's neck,
to hinder,
to spoil
Ispagnolu
fracasar,
rompersepartirse la crisma,
estropear
Italianu
incagliare,
rómpersi l'òsso del còllo,
rovinare qlc
Tedescu
stranden,
den Hals brechen,
beschädigen.
iscollanadúra , nf Definitzione su iscollanare; segada chi si faet a su ortigu, in artu totu a inghíriu de su truncu, po ndhe dhu pòdere bogare de sa mata Ètimu srd.
iscollanàre , vrb Definitzione bogare sa guturada (e sa sonàgia) a su bestiàmene; bogandho ortigu, fàere una segada a su ortigu in paris totu a inghíriu de su truncu in artu Sinònimos e contràrios iferrare Ètimu srd.
iscollantzínu , agt Definitzione chi costumat a s'iscollare, a tènnere iscólliu, a imbruconare / èssere che su cadhu i. = pagu atentu, irdeortu Ètimu srd.
iscollàre iscollài